“Ik denk dat het een litteken is dat je altijd meedraagt. Het is niet door naar school te gaan dat je eruit geraakt. Het is niet omdat je werkt dat je eruit geraakt. Het is niet omdat je een goed huis hebt dat je eruit geraakt. Het is zoveel bij elkaar en zoveel door elkaar.”
Armoede wordt vaak herleid tot een job. Ook in het huidige Vlaamse regeerakkoord is ‘versterkte activering’ de rode draad doorheen het armoedebeleid. Dit concept wordt dan ook als voornaamste wapen tegen armoede aanzien. De boodschap van de regering is duidelijk: “We verwachten van elke burger dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt en maximaal inspanningen levert om de kansen te grijpen die hen door de samenleving en de overheid geboden wordt.”
Nochtans gaat armoede over veel meer dan het al dan niet hebben van een job. Het bovenstaande citaat illustreert dit. Het komt uit de mond van een van de deelnemers aan een internationaal onderzoek dat armoedeorganisatie ATD Vierde Wereld voerde in samenwerking met de Universiteit van Oxford, met als doel armoede in kaart te brengen.
Binnen het kader van het onderzoek werden experten, hulpverleners en mensen die in armoede leven zelf bevraagd. Samen kwamen ze tot de conclusie dat veel facetten van armoede verborgen blijven voor politici en academici. De titel van het onderzoek werd dan ook: ‘De verborgen dimensies van armoede’.
De resultaten schetsen een veel breder beeld van armoede. Uiteraard zijn zaken zoals inkomen of onderwijs belangrijk. Maar daarnaast spelen ook aspecten zoals stress, rechtvaardigheidsgevoel, uitsluiting, gezondheid … een rol. Tot slot heerst er ook institutioneel geweld tegen mensen in armoede, omdat ze moeten opboksen tegen een aantal ingebakken vooroordelen of mechanismen. Bij de zoektocht naar werk bijvoorbeeld, of op de woonmarkt.
In dit artikel kan je meer lezen over de bevindingen van het onderzoek:
Mensen in armoede: ‘Wij tellen niet mee’ — Achtergrond — Sociaal.Net